~Rozdział 4~

Momentalnie zerwałam się z łóżka.Jednym słowem mówiąc - przestraszyłam się.Niepewnie zeszłam z wyra i spokojnie podeszłam do okna.Po drugiej stronie szyby stał Malik.Otworzyłam drzwi balkonowe i wpuściłam go do środka.

-Chcesz mnie zabic na zawał w tym wieku? Skąd tu się wziąłeś? - spytałam szeptem.Jego twarz widziałam poprzez światło księżyca , który świecił dziś mocno...
-Emm..-mulat podrapał sie po głowie - No wiesz..najpierw moje okno potem drzewo a na koniec twój balkon - wytłumaczył się
-Głupek - skwitowałam - To było całkiem pomysłowe
Na chwile zapadła głucha , niezręczna cisza...
-Mam nadzieję , że Cię nie obudziłem? - spytał łapiąc mnie za rękę i spojrzał głęboko w oczy
-Nie Zayn , nie obudziłeś mnie - odparłam spuszczając wzrok i odeszłam od niego.
Usiadłam na łożku nadal na niego nie patrząc.
-Clara? - zaczął
-Tak?
-Czy ty..czy ty się czegos obawiasz? Czemu mnie unikasz? - zapytał
-To nie tak Zayn..
-To jak? - usiadł obok mnie
-Słuchaj znamy się nie długo.Nie wiem czy moge Ci ufać..bo wiesz pierwszego wrażenia nie zrobiłeś dobrego i jeszcze przychodzisz nagle w nocy- wyłumaczyłam
-Przecież już Cie przepraszałem - rzucił przewracając oczami - To mam sobie pójśc? - wstał z łożka
-Zostań - powiedziałam uśmiechając się do niego
Malik podszedł do mnie i mocno uściskał..
-Zapomnijmy już o wszystkim.Proszę.Nigdy bym Cię nie skrzywdził
-Teraz już wiem o tym - odprałam jeszcze mocniej wtulając się w tors chłopaka.
Zayn położył się na moim łożku a ja ułożyłam głowe na jego kolanach.Potem długo tak rozmawialiśmy.O wszystkim i o niczym.Wreszcie przekonałam się co do Zayna.
Chłopak co chwila gładził mnie po włosach.Opowiedział mi duzo o zespole.Zazdroszczę im  tej przyjaźni , bo wiem , że zawsze mogą na siebie liczyć i są dla siebie jak bracia.
Czas leciał nieubłagalnie szybko , ale fajnie było przebywac w towarzystwie Zayna...
[...] Obudziłam się chwilę przed dziesiątą , bo ktoś wpuścił do mojego pokoju naszego pieska.Nie wspominałam wcześniej o nim ale mniej więcej wygląda tak <klik>. Zayna już nie było.Jestem ciekawa o której sie zmył...
Przeciągnęłam się i wstałam z łożka.Dzis byłam w dobrym humorze - jak nigdy rano.Wybrałam strój na dziś i poszłam do łazienki.
Gdy byłam gotowa do dalszego dnia postanowiłam wyjść z na space z Luckym <tak się nazywał mój pies>.Zanim jednak opuściłam pokój dostrzegłam białą kartkę na rogu biórka.
"Przepraszam , że tak wcześniej poszedłem , ale nie chciałem sie narażac na twoich rodziców...Do zobaczenia poźniej. Zayn xx"
Mimowolnie sie uśmiechnęłam i odłożyłam kartke tam gdzie leżała.
Zeszłam na dół i przywitałam się z rodzicami.Zdziwiło ich moje dzisiejsze optymistyczne nastawienie.Złapałam na smycz zawołałam pieska i wyszliśmy na spacer.Doszłam z nim do pobliskiego parku i spuściłam ze smyczy a ja w tym czasie usiadłam na ławce.Lucky bawił się z innymi psami, dzięki temu byłam o niego spokojna.Nagle zadzwonił mój telefon.Na wyświetlaczu pojawiło sie zdjęcia Niallera.Od razu odebrałam
-Hej Clara! - przywitał mnie tym swoim przyjemnym głosem
-Witam Cię kochany , co tam słychac? - spytałam
-Kochany? - zdziwił się - Wiesz jak ja za tobą tęsknie?
-Aww ja za toba też , wiesz? - rzuciłam - Mam świetny pomysł! Zapraszam Cię na do siebie. Na weekend! - zaproponowałam
-A czy twoi rodzice nie będą mieli nic przeciwko?
-Coś ty.Ucieszą się!
-Naprawde? No to się ciesze! Kiedy chcesz mnie widzieć?
-Nawet dziś Horanku.Tylko napisz o której masz lot a ja z tata przyjedziemy na lotnisko - powiedziałam
-Nie musicie się tak fatygowac , poradziłbym sobie sam
-Dobrze o tym wiem , ale musze zadbac o mojego gościa
Nagle zobaczyłam Lucky sie gdzies oddala.
-Wiesz co Niall? Musze kończyć pies mi ucieka..Do poźniej - rozłączyłam się
Pobiegłam za zwierzęciem.Na szczęście udało mi sie go złapac tuz przed ulicą.Nakrzyczałam na niego - co musiało śmiesznie wyglądać - i ruszyłam z powrotem do domu.Po drodze kupiłam jakieś rzeczy na obiad , w końcu Niall to straszny głodomor nie może zastac pustej lodówki.
Po dotarciu do domu poinformowałam rodziców o przyjeździe chłopaka.Nie byli źli wręcz przeciwnie ucieszyli się - sama nie wiem czemu.
Poszłam na górę.Z nudów zaczęłam trochę bazgrac - podobno mam do tego talent - ale i lubię to robic.Właśnie kończyłam moją pracę , gdy przerwał mi telefon od Matta.
-No siema. Co powiesz na wieczorne kino? - zaproponował
No super..nie mógł wybrac innego dnia? Kiedy mam już plany..musze mu odmówić.
-Halo Clara jestes tam ? - spytał
-Tak , tak.Słuchaj Matt musze Ci odmówić.Mam już plany..przepraszam
-Jasne - zarzucił i rozłączył się
No nie..Pewnie się obraził.No ale co? Za kilka godzin przyjedzie do mnie Niall i bym musiała go zostawic a tego nie chce.Trudno wyjaśnie Mattowi wszystko później.
Zabrałam się za sprzątanie pokoju i przyniosłam dodatkowy materac , żeby Horan miał gdzie spać.Nim się zoornientowałam zostało mi 2 godziny do wyjazdu po chłopaka.
Wyjęłam świeże ubrania i poszłam wziąc prysznic.Umyłam i wyprostowałam włosy - byłam gotowa.Zeszłam na dół , żeby pogonic tatę.Mama w tym czasie pichciła już cos na obiad.
-Córeczko jak ty ładnie wyglądasz! To musi być ktos ważny dla Ciebie - powiedział tata puszczając mi oczko
-Przestań! To tylko mój przyjaciel.. - zrobiłam skwaszoną mine - i lepiej się już zbieraj za 10 minut musimy wyjechać - dodałam
Napisałam do Toma i Nancy o moich planach i wyłączyłam telefon , żeby nic mi nie przeszkadzało.
[...] - Ruszaj sie tato! Ja juz wychodze - poganiałam go
Oczywiście wyjechaliśmy z opuźnieniem..super, tylko żeby sie nie spóźnić.W czasie drogi musiałam opowiedziec tacie trochę o Horanie.Nie powiedziałam tylko , że jest gwiazdą - czekam aż sam się domyśli.O One Direction nie jest cicho tutaj , więc napewno go skojarzy.
W końcu dojechaliśmy na lotnisko.Oczywiście poprosiłam tate , żeby podjechał do tylnego wejścia , żeby nie robic zamieszania z fankami.Wyszłam przed auto i spokojnie czekałam na przyjaciela.
Po 20 minutach zobaczyłam jego sylwetkę wyłaniająca się z drzwi wyjściowych.Od razu usmiech pojawił się na mojej twarzy.Spojrzałam w stronę taty i pobiegłam w stronę blondyna.Rzuciliśmy się w swoje ramiona jakbyśmy niewidzieli się bardzo długo i byli najlepszymi przyjaciółmi od lat.Niall ucałował mnie w policzek na przywitanie.
-Tak się cieszę , że Cię widze Clara!
-Ja również - odpowiedziałam i przytulilismy się znów - a teraz chodź poznasz mojego tatę - zarzuciłam
Podeszliśmy do auta gdzie on na nas spokojnie i cierpliwie czekał.
-Dzień Dobry! Jestem Niall Horan miło mi pana poznać - Nialler podał rekę mojemu ojcu
Tata ukłonił sie..
-T-t- ten Niall Horan z..-zaczął
-Tak z One Direction - dokończył za niego Niall
-Będzie nam miło Cię gościć - powiedział przyjaźnie tata
-No to co? Ruszamy do domu? - zapytałam
-Tak wsiadajcie! - zarzucił wesoło
Horan wrzucił swój bagaz do bagażnika zajął miejsce obok mnie i ruszyliśmy.Prawdopodobnie szykuje sie najlepszy weekend w moim życiu...
Po drodze tata ciągle rozmawiał z Niallem.Był bardzo ciekawy jak żyją takie gwiazdy.W sumie nie dziwne , ale skąd mu się tak nagle wzięło takie zainteresowanie na Horanie i 1D..ehh czyżby mój tata przez ten weekend stał się fanem? Już się tego boję , bo może i mama sie do niego przyłączy , ale bym miała z nich ubaw.Wyobrażacie sobie rodziców Directionerów..bo ja nie.
Kiedy ojciec skończył rozmowę z Niallem juz prawie byliśmy pod domem.
-Boję się rekakcji mojej mamy na ciebie - rzuciłam
-Jak to dlaczego?-spytał przerażony
-Znaczy..napewno Cię polubi , ale będzie się jarała równiez dobrze jak tata
-Uff..przestraszyłas mnie - zarzucił - Wychodzi na to , że masz fajną rodzinę.Bo wątpie , żeby jacykolwiek inni rodzice pozwalali córce zapraszać kolege na weekend.
-Są spoko - odparłam puszczając mu oczko
Po pięciu minutach byliśmy już na miejscu.Horan wyjął swoje walizki <miał 2 i to tylko na 2 dni> i udaliśmy się do środka.Na wejściu przywitała nas mama.
-Dzień dobry! Jestem...

~~~~~~~~~~~
Tadaaam! Macie 4 rozdział ;) Dodałam go dzisiaj tylko dlatego , że nie poszłam do szkoły i miałam czas na napisanie go ;) Nawet mi się podoba a to dziwne..a wy co o nim sądzicie?
ZNOWU 12 komentarzy...czy gdzies jest napisane "maks.12 komentarzy , nie więcej" No niee ;x
Odwiedzacie , głosujecie , dodajecie się do obserwatorów a komentarzy nadal mało ;c
Ci co pisza bloga chyba wiedzą jak komentarze motywują do pisania.Dla mnie też są oznaka , że zalezy wam , zebym szybko dodała rozdział więc...dodanie komentarza zajmie wam tylko 10 sekund!
+przepraszam , że znów krótki ;x Obiecuje , że 5 będzie już dłuugi ;)
OD TERAZ
                15 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ ! 
Do następnego! xx